Το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα, η παγίδα Νίμιτς και το διπλωματικό βατερλώ

του Σταύρου Λυγερού

Η Συμφωνία των Πρεσπών, που κινείται στο πλαίσιο-παγίδα Νίμιτς, προβλέπει πως η ιθαγένεια στη Βόρεια Μακεδονία θα είναι Macedonian / citizen of the Republic of North Macedonia. Ο ανωτέρω ενιαίος όρος αντικαθιστά το σκέτο Macedonian που αναγράφεται σήμερα στα ταξιδιωτικά έγγραφα, άρα αποτελεί σαφή βελτίωση, μας λέει η κυβέρνηση Τσίπρα. Αυτό που αποσιωπά είναι ότι με την κύρωση της Συμφωνίας και η Ελλάδα θα αναγνωρίζει σαν “Μακεδόνες” τους πολίτες του γειτονικού κράτους.

Η ιθαγένεια είναι η νομική σχέση του πολίτη με το κράτος. Ως εκ τούτου, το όνομα της ιθαγένειας σε όλα τα κράτη είναι πάντα παράγωγο της κρατικής ονομασίας.

Βαλκανικές ακροβασίες σε εθνικά θέματα

του Άγγελου Συρίγου

Η συμφωνία των Πρεσπών ορίζει ρητώς ότι η ελληνική πλευρά θα ξεκινήσει τις διαδικασίες για την κύρωσή της μόνον όταν τα Σκόπια έχουν ολοκληρώσει πλήρως τη δική τους διαδικασία. Πρώτα θα γίνει η κύρωση (άρθρο 1.4.β). Στη συνέχεια, «μόλις τo Δεύτερο Μέρος [ΠΓΔΜ] γνωστοποιήσει την ολοκλήρωση των προαναφερόμενων συνταγματικών τροποποιήσεων και όλων των εσωτερικών νομικών διαδικασιών του προκειμένου να τεθεί σε ισχύ η παρούσα συμφωνία, το Πρώτο Μέρος [Ελλάδα] θα κυρώσει χωρίς καθυστέρηση την παρούσα συμφωνία» (άρθρο 1.4.ζ).

Η παρωδία των Πρεσπών

του Απόστολου Χ. Καλαφάτη

Πολλοί αναρωτήθηκαν τι τελικά είναι αυτή η συμφωνία: Συμβιβασμός, εθνική υποχώρηση ή προδοσία;

Όπως και να την χαρακτηρίσει κάποιος, δεν επιδέχεται αμφισβήτησης ότι το Ελληνικό κράτος υπέστη μία πρωτοφανή, ιστορική και εθνική ήττα αφού για πρώτη φορά αναγνωρίζεται κράτος Μακεδονικό, με γλώσσα και ιθαγένεια Μακεδονική με την υπογραφή της Ελληνικής κυβέρνησης.

Οι πολλαπλές κρίσεις της Ευρώπης

του Μαυροζαχαράκη Εμμανουήλ (Πολιτικός Επιστήμων)

Με την έναρξη του νέου έτους κατέστη σαφές ότι οι ποικιλόμορφες κρίσεις που διαπερνούν την Γηραιά Ήπειρο συμπυκνώνονται  πλέον σε  μία κατάσταση η οποία θέτει σε αμφιβολία την ίδια την πορεία και την συνέχεια  της  ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης. Αυτή η διαπίστωση σχετίζεται με το γεγονός ότι δύο βασικοί πυλώνες της ευρωπαϊκής ενοποίησης δηλαδή το κοινό νόμισμα στην ευρωζώνη και τα ανοικτά σύνορα στο πλαίσιο της ζώνης του Schengen έχουν εκτεθεί απέναντι σε έναν στρόβιλο  σοβαρότατων  αμφισβητήσεων.

Ποια πρέπει να είναι τα γνωρίσματα ενός αληθινού ηγέτη;

της Μαρίας Σκαμπαρδώνη 

Ο πλανήτης μας διανύει μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, άνθρωποι ξεριζώνονται από τη γη τους και πνίγονται στη θάλασσα, παιδιά πεθαίνουν κατά μυριάδες. Η φτώχεια και η αδικία επικρατεί σε μεγάλο μέρος του πλανήτη η οποία σε συνδυασμό με τη χαμηλή εκπαίδευση εντείνει το κοινωνικό πρόβλημα και τη διαχείριση των μαζών.

Είναι ένα από τα πιο έντονα αιτήματα των ανθρώπων του σήμερα, τόσο της δικής μας χώρας, όσο και άλλων κατοίκων χωρών, είναι η εύρεση καλών ηγετών οι οποίοι θα προσπαθήσουν να επιλύσουν τα προβλήματα αυτά και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των τόσο καταπονημένων ανθρώπων.

Εχθρός εξ Ανατολών, εθνική αποκοίμιση

εφημερίδα 'δημοκρατία'

Ή άσχετοι είναι ή βαλτοί όσοι αποδίδουν τις τουρκικές διεκδικήσεις σε «εσωτερική» κατανάλωση και προσπάθεια «αποπροσανατολισμού» του λαού της γείτονος από τα καθημερινά προβλήματά του. Οι Τούρκοι δεν συνηθίζουν να μπλοφάρουν. Συχνότατα ξεπερνούν τα εσωτερικά προβλήματά τους με τη μέθοδο της φυγής προς τα εμπρός, ακόμα κι αν αυτή έχει ως προϋπόθεση την ένοπλη σύγκρουση.

Πέρα από εξοργιστικό, είναι και επικίνδυνο να αποπειράται κάποιος να επηρεάσει την κοινή γνώμη με αναλύσεις και σχόλια, όπου αποσιωπούνται και παραλείπονται τα μείζονα, τα απτά, τα προφανή και προβάλλονται ως θέσφατα αυθαίρετες απόψεις και ερμηνείες.

Άλλο Αλβανοί, και άλλο Αρβανίτες (απάντηση στον Αλβανό πρωθυπουργό)

του Κωνσταντίνου Χολέβα

Ὁ Ἀλβανός Πρωθυπουργός Ἔντι Ράμα κατασκευάζει τη δική του Ἱστορία προωθῶντας τίς ἐπιδιώξεις τοῦ Ἀλβανικοῦ ἐθνικισμοῦ. Δήλωσε προσφάτως ὅτι ἐπί Τουρκοκρατίας στή μικρή –τότε- Ἀθήνα κατοικοῦσαν Ἀλβανοί. Γίνεται σύγχυση μέ τούς Ἀρβανίτες, τούς ἀρβανιτόφωνους Ἕλληνες. Ἄλλοι, ὅμως, ἦσαν οἱ Ἀλβανοί καί ἄλλοι οἱ Ἀρβανίτες. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορά. Καί ἐξηγούμεθα:

Ὁ Μᾶρκος Μπότσαρης, στήν μνήμη τοῦ ὁποίου ἀσεβοῦν πολλοί, ἦταν Ἕλλην ἀρβανιτόφωνος, ὅπως ὅλοι οἱ Σουλιῶτες. Ἡ ἑλληνική του συνείδηση φαίνεται καί ἀπό τήν περίφημη φράση πού εἶπε ὅταν πρωτοπάτησε στά Ἑπτάνησα: «Ὁ Ἕλλην δέν μπορεῖ νά αἰσθάνεται ἐλεύθερος ἐκεῖ ὅπου κυματίζει ἡ Βρεταννική σημαία». Τό δέ Λεξικό πού ἔγραψε ἦταν «τῆς ἀρβανίτικης -ὄχι ἀλβανικῆς – καί ρωμαίικης ἁπλῆς» (νεοελληνικῆς). Ἄλλωστε δέν θά μποροῦσε νά ἔχει ἀλβανική ἐθνική συνείδηση, διότι τέτοια συνείδηση ἐμφανίζεται μόλις τό 1878 μέ τήν Λίγκα τῆς Πριζρένης –Κοσσυφοπεδίου καί μάλιστα ὡς τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων καί θρησκευτικῶν προπαγανδῶν.

Το κλειδί για τις αμερικανικές εκλογές και η επόμενη μέρα

του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου

Καλώς ή κακώς οι κάλπες στις ΗΠΑ θα ανοίξουν, καλώς εχόντων των εξελίξεων, την Τρίτη 8 Νοεμβρίου το απόγευμα, δηλαδή περίπου γύρω στις 03:00 τα ξημερωματα προς Τετάρτη στην Ελλάδα, και ω γέγονε, γέγονε! Το ερώτημα πλέον, που φαίνεται να απασχολεί αρκετά -και κέντρα εξουσίας στις ΗΠΑ αλλά και στον κόσμο ολόκληρο- είναι τι φέρνει η επόμενη ημέρα; Κυρίως για την Αμερική, αν το αποτέλεσμα δεν είναι καθαρό, είτε υπέρ του ενός είτε υπέρ του άλλου.

Η ρητορική που παρακολουθήσαμε, ένθεν κακείθεν, ίσως για πρώτη φορά στα χρονικά των ΗΠΑ μετά την λήξη του εμφύλιου, ήταν όχι απλά η χειρότερη, αλλά και άκρως επικίνδυνη. Αν «διαβάσει», κανείς «ανάμεσα στις γραμμές» όσων ακούσαμε και παρακολουθήσαμε, και κρίνει από τα έως τώρα λεχθέντα -κυρίως του εκκεντρικού δισεκατομμυριούχου - μπορεί να εικάσει πως η επόμενη ημέρα για τις ΗΠΑ, δε μοιάζει να ξημερώνει και τόσο καλά... Μάλλον καταιγίδες, θύλλες και φουρτούνες αναμένονται, αν ισχύουν όσα έχει πει ο Ντόναλτ Τραμπ. Ότι δηλαδή αν δεν είναι καθαρό το εκλογικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον στις επίμαχες πολιτείες, τότε δεν θα το αναγνωρισει!

Ενά στενό τηλεοπτικό ολιγοπώλιο με κρατική υπογραφή

του Άρη Καλαφάτη

Η κυβέρνηση θεσμοθετεί με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο ένα στενό τηλεοπτικό ολιγοπώλιο. Νομιμοποιεί δηλαδή αυτό, το οποίο αποτέλεσε το βασικό «όχημα» στη δημόσια ρητορική της, τη σκανδαλώδη επιρροή των τηλεοπτικών παρόχων στα δημόσια πράγματα, με προφανείς επιπτώσεις στη δημοκρατική λειτουργία και όχι μόνο. Ακόμη και αν γίνει δεκτό λοιπόν, σε ένδειξη καλής θέλησης, ότι η στόχευσή της ήταν αντίθετη, περιφρονεί επιδεικτικά τις συνθήκες λειτουργίας μίας στενής ολιγοπωλιακής αγοράς, διαμορφώνοντας, έστω και ..άθελά της, μία νέα, ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση.

Εγκαθιδρύει μία κλειστή αγορά τεσσάρων μόλις παικτών.

Πόσο επηρεάζουν οι Τσάμηδες την αστάθεια των Βαλκανίων

του Κωνσταντίνου Χολέβα

Οι Τσάμηδες  είναι απόγονοι εξισλαμισμένων πληθυσμών της Θεσπρωτίας, οι οποίοι συνεργάσθηκαν το 1941-44 με τους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές και αποχώρησαν στην Αλβανία για να αποφύγουν τη σύλληψη και την προσαγωγή τους στα ελληνικά δικαστήρια. Το αίτημα της επιστροφής τους στην Ελλάδα καθώς και της αποδόσεως των περιουσιών τους, οι οποίες δημεύθηκαν, δεν τίθεται απλώς από κάποια σωματεία ή από  εθνικιστικούς κύκλους. Πρόκειται για ενιαία γραμμή των δύο μεγάλων κομμάτων της γείτονος χώρας.

Βεβαίως η Τουρκία υποστηρίζει κάθε ανθελληνική εκδήλωση, αλλά η πολιτική του Πρωθυπουργού Έντι Ράμα και του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος είναι σαφής και προδιαγεγραμμένη προ πολλών ετών. Το Τσάμικο αποτελεί την αιχμή του δόρατος κατά της Ελλάδος και αποτελεί  αντιπερισπασμό στο υπαρκτό πρόβλημα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Οι Αλβανοί φωνασκούν για τα ανύπαρκτα δικαιώματα των Τσάμηδων για να μην ακούγονται οι φωνές των καταπιεσμένων Ελλήνων που ζουν στην Αλβανική επικράτεια.

Κοράνι στην Αγία Σοφία: Πρόκληση ή ανοησία;

του Σαράντου Καργάκου

Οι Τούρκοι θαρρούν ότι ο πλανήτης φτιάχτηκε για να τους φιλοξενήσει. Κι όταν αντιμετωπίζουν κρίσεις, καταφεύγουν στις προκλήσεις. Αυτό δεν πρέπει καθόλου να μας εκπλήσσει. Είναι παλαιά τακτική. Αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχει αυτο-απομονωθεί. Περιβάλλεται από χώρες ιστορικά εχθρικές, με τις οποίες βρίσκεται ξανά σε τριβές. Επιπλέον, έχει αποκοπεί από τους παραδοσιακούς συμμάχους της (Γερμανούς - Αμερικανούς) και ουσιαστικά βρίσκεται ante bellum με τον μεγαλύτερό της εχθρό, τη Ρωσία. Συνεπώς, η πρόσφατη ανάγνωση εδαφίων εντός της Αγίας Σοφίας, ιερό κέντρο όλης της Χριστιανοσύνης, που από την εποχή του Κεμάλ έχει μετασχηματισθεί σε μουσείο, σε τούτο μόνο αποσκοπεί: να αποστραφεί η προσοχή του τουρκικού λαού από τα μεγάλα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα που τον ταλανίζουν και να στραφεί προς μία θρησκευτική κατεύθυνση για να ικανοποιηθεί το θρησκευτικό μένος των Τούρκων μουσουλμάνων και να σταλεί ένα μήνυμα απειλής εναντίον της Ελλάδος, που αποτελεί -έτσι θεωρούν- τον πλέον αδύνατο κρίκο των αντιπάλων της χώρας του Ερντογάν.

'Αθεϊα' a la carte;!

του Παύλου Λαφαζανίδη

Τις προηγούμενες μέρες, καθώς παρακολουθούσα ειδήσεις, (ήμουν τυχερός που δεν έπεσα πάνω σε άλλη μία απεργία της ΕΣΗΕΑ) έπεσα πάνω στις δηλώσεις του προέδρου της ‘’ένωσης άθεων’’. Ξεπερνάω το γεγονός ότι στην Ελλάδα όλοι έχουν μία θεσμική ιδιότητα και ότι ο συγκεκριμένος θα είναι κάποιος ‘’εναλλακτικός’’ ανεξαρτήτου ποιότητας και μπαίνω στην ουσία των λεγομένων του.

Τι μας είπε ο κύριος; Έκανε κάλεσμα σε όλους τους άθεους προσκαλώντας τους σε φαγοπότι μέχρι πρωίας την Μ. Παρασκευή.

Προσωπικά, διατηρώ πολύ μεγάλες προσδοκίες για την ‘’ένωση άθεων Ελλάδας’’ και περιμένω στις αρχές Ιουνίου, όταν αρχίζει το ραμαζάνι, να κάνει παρόμοιο κάλεσμα. Να διοργανώσει  στην Ειδομένη, στον Πειραιά, στη Λέσβο φαγοπότι με χοιρινό (σχάρα-φούρνου δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση) και άπειρο αλκοόλ.

Οι ξένοι εκβιαστές και οι Ελληνες ανιστόρητοι πολιτικοί

του Θανάση Λυρτσογιάννη

Δεν είναι εταίροι, δεν είναι δανειστές. Είναι κοινοί εκβιαστές. Και μάλιστα ανεύθυνοι εκβιαστές ενός λαού που ταλαιπωρήθηκε και ταλαιπωρείται αφάνταστα την τελευταία εφταετία, ενός λαού που έκανε και κάνει θυσίες και μάλιστα πετυχαίνει τους στόχους, όπως φάνηκε τα τελευταία χρόνια.

Οι αδίστακτοι εκβιαστές, ΔΝΤ και Γερμανία και πιο συγκεκριμένα Σόιμπλε και λοιπά γεράκια όπως τους αποκάλεσε και ο Τζάνι Πιτέλα των Ευρωσοσιαλιστών, βρέθηκαν δυστυχώς το τελευταίο διάστημα στο ίδιο στρατόπεδο, αφού συνέπεσαν πλέον στις επιδιώξεις τους.

Οι άθλιοι της Ευρώπης παρά την επίτευξη συμφωνίας στα 5,4 δις. του τρίτου μνημονίου, επιχειρούν να βάλουν στην κλίνη του Προκρούστη τη χώρα μας με αστεία επιχειρήματα που φτάνουν ακόμα και ως την αμφισβήτηση της Κομισιόν και της Eurostat.

Ένας νέος «έρωτας» στην περιοχή μας

του Χρήστου Λουτράδη

Ένα από τα δεδομένα που έχουν δημιουργήσει οι πρόσφατες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι ότι η Τουρκία δεν έχει σχεδόν κανέναν δεδομένο σύμμαχο είτε στην περιοχή είτε ευρύτερα. Για αυτό το λόγο δεν αποτελεί έκπληξη η προσπάθεια που καταβάλλει να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις της με χώρες όπως το Ισραήλ ή το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.

Η επίσκεψη του Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας Σαλμάν στην Άγκυρα έρχεται να επιβεβαιώσει τις αναλύσεις Τούρκων, και όχι μόνο, αναλυτών, ότι οι επιδιώξεις της Άγκυρας και του Ριάντ στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο όχι μόνο συμπίπτουν αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και κοινές.

Πρέπει να αρθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων;

του Μανώλη Γραφάκου

Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, νομοθετικά προβλέφθηκε την περίοδο του Χαρίλαου Τρικούπη, αλλά συνταγματικά κατοχυρώθηκε στο Σύνταγμα του 1911, που έφεραν στη Βουλή οι Φιλελεύθεροι του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Στόχος της, ήταν η προστασία των δημοσίων υπαλλήλων από τις απολύσεις που υφίσταντο εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων και λόγω των αλλαγών Κυβερνήσεων, δεδομένου ότι τα πάθη εκείνης της περιόδου ήταν ιδιαίτερα έντονα.

Ενδεχομένως τότε η θεσμοθέτηση της μονιμότητας να ήταν επιβεβλημένη.

Τι κρύβει η μαντίλα

της Άννας Διαμαντοπούλου

Η μαθήτρια με τη μαντίλα στην παρέλαση προκάλεσε διχαστικές συζητήσεις  σε ελάχιστο χρόνο. Θα πρότεινα να το δούμε ως μια εικόνα αφύπνισης για το άμεσο μέλλον. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει μακροχρόνια εμπειρία ενσωμάτωσης μουσουλμανικών πληθυσμών σε αμιγώς χριστιανικής κουλτούρας αστικά κέντρα. Η εμπειρία των ελλήνων πολιτών μουσουλμάνων της Θράκης μάς παρέχει χρήσιμα συμπεράσματα αλλά είναι πολύ διαφορετική και βασίζεται σε διεθνείς συμφωνίες.

Η χώρα μας δεν έχει σαφή και συμφωνημένη μακροπρόθεσμη πολιτική ενσωμάτωσης, δεν έχει θεσμούς και κυρίως δεν έχει τους πόρους που είναι αναγκαίοι για την εφαρμογή μιας τόσο απαιτητικής πολιτικής.

Τα συμπτώματα της Παιδικής Κατάθλιψης

της Ειρήνης Ζωής Φωτοπούλου

Σε αυτόν τον κόσμο, το παιδί καλείται να μπει στη διαδικασία της κοινωνικής του ωρίμανσης, μέσω της ενδυνάμωσης της προσωπικότητάς του. Αν ένα παιδί από το σπίτι δεν έχει αποκτήσει τα εφόδια για αυτό το άνοιγμα, αν είναι δέσμιο από πολυποίκιλες αναστολές στον οικογενειακό χώρο, τότε θα εκδηλώσει (άμεσα ή έμμεσα) τη δυσφορία του. Κι αυτή η δυσφορία θα εκδηλωθεί σε τρεις βασικούς τομείς: Στη μάθηση, στη συμπεριφορά του και στην ψυχοσωματική του υγεία.

Ένα είδος δυσφορίας που μπορεί να νιώσει ένα παιδί εξαιτίας ενός στρεσσογόνου γεγονότος όπως είναι το διαζύγιο των γονιών του, είναι η παιδική κατάθλιψη.

Ο θάνατος ψιθυρίζει στο αυτί της Ευρώπης

του Γιώργου Στείρη

Όλοι μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μας στην πραγματικότητα, αλλά δεν δικαιούμαστε να αγνοήσουμε τις συλλογικές μας μνήμες. Μια από τις σημαντικότερες είναι ότι η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης γεννήθηκε από την τραγωδία των πολέμων. Πρόκειται για μια πραγματικότητα που εσκεμμένα αγνοούμε ή αφελώς προσπαθούμε να ξεχάσουμε, φέρνοντας όλο και πιο κοντά μας αυτό που ξορκίζουμε από την μνήμη μας.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο των εκατομμυρίων νεκρών και της απροσμέτρητης δυστυχίας, οι πολιτικές και πνευματικές ηγεσίες ορισμένων κρατών της φιλελεύθερης Ευρώπης αποφάσισαν να δημιουργήσουν τον θεσμό που θα απέτρεπε ένα αιματηρό μέλλον, τουλάχιστον εντός της Ευρώπης. Που θα διασφάλιζε την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και τον υψηλό πνευματικό πολιτισμό, την ουσία της Ευρώπης. Προτού γίνει οτιδήποτε άλλο, η Ευρώπη υπήρξε ένα απαράμιλλο πολιτιστικό και αξιακό πρότυπο, βασισμένο στα ιδεώδη του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, του χριστιανισμού, της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού. Παρότι οι θεμελιωτές της Ενωμένης Ευρώπης δεν παρέλειψαν την οικονομική συνεργασία και την επιδίωξη του υλικού κέρδους, ο τόνος αφετηριακά δινόταν σε επίπεδο αρχών και αξιών, των στοιχείων δηλαδή που καταξιώνουν ιστορικά λαούς, κράτη και πολιτισμούς.

Η μετακύλιση των βαρών στις επόμενες γενιές έχει και τα όρια της

του Δημήτρη Τέλλη

Θα ξεκινήσω κάπως αιρετικά. Το ασφαλιστικό σύστημα έχει υπερφορτωθεί σε τέτοιο βαθμό από την επί μακρόν χορήγηση δυσανάλογα υψηλών παροχών στους ασφαλισμένους, που η εξυγίανσή του δίχως την παραμικρή επιβάρυνση των νεότερων γενεών φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός. Το να επωμισθούν, μάλιστα, οι νεότεροι ένα μέρος του συνολικού βάρους είναι - εκτός από αναγκαίο οικονομικά - και εν μέρει δικαιολογημένο ηθικά. Και εξηγούμαι: είναι λογικό αυτοί που κατά τις πρώτες δεκαετίες της ζωής τους επωφελήθηκαν από την πρωτόγνωρη ευημερία που βίωνε η ελληνική κοινωνία και στηρίχτηκαν γενναιόδωρα από τους γονείς τους να συνεισφέρουν μέχρι ενός σημείου, προκειμένου να διασφαλισθεί η πλήρης και αξιοπρεπής συνταξιοδοτική κάλυψη των γηραιοτέρων.

Η σάτιρα στην πολιτική

του Νίκου Παπαγεώργη

Είναι ευρέως γνωστές πολλές εκπομπές οι οποίες με τον μανδύα της σάτιρας και με τον υποτιθέμενο σκοπό του γέλιου για τους πολίτες κάνουν πολιτική. Φυσικά οι εκπομπές αυτές είναι θεμιτές στα πλαίσια της Δημοκρατίας μας και του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης, όμως κρύβεται μία μικρή "απάτη": οι εκπομπές αυτές παρουσιάζονται ως σατιρικές, όμως είναι κατά κύριο λόγω πολιτικές και καθοδηγούν τους πολίτες πολιτικά.

Η "απάτη" έγκειται στο γεγονός ότι ο κόσμος όταν γελά είναι χαλαρωμένος και κατά συνέπεια πολύ ευάλωτος σε στοχευμένα πολιτικά μηνύματα. Βεβαίως η δημιουργία ευχάριστης διάθεσης είναι θεμιτή, όμως είναι άλλο πράγμα ο απλός σκοπός δημιουργίας ευχάριστης διάθεσης στους πολίτες και άλλο πράγμα η δημιουργία ευχάριστης διάθεσης με απώτερο σκοπό το πέρασμα πολιτικών μηνυμάτων σε έναν χαλαρωμένο και "μέσα στην καλή χαρά" πολίτη.