Ποια πρέπει να είναι τα γνωρίσματα ενός αληθινού ηγέτη;

της Μαρίας Σκαμπαρδώνη 

Ο πλανήτης μας διανύει μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, άνθρωποι ξεριζώνονται από τη γη τους και πνίγονται στη θάλασσα, παιδιά πεθαίνουν κατά μυριάδες. Η φτώχεια και η αδικία επικρατεί σε μεγάλο μέρος του πλανήτη η οποία σε συνδυασμό με τη χαμηλή εκπαίδευση εντείνει το κοινωνικό πρόβλημα και τη διαχείριση των μαζών.

Είναι ένα από τα πιο έντονα αιτήματα των ανθρώπων του σήμερα, τόσο της δικής μας χώρας, όσο και άλλων κατοίκων χωρών, είναι η εύρεση καλών ηγετών οι οποίοι θα προσπαθήσουν να επιλύσουν τα προβλήματα αυτά και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των τόσο καταπονημένων ανθρώπων.

Είναι γεγονός πως το κέρδος, ο ατομικισμός που υπερισχύει έναντι του κοινωνικού καλού και η εξουσία, διαφθείρει πολλούς πολιτικούς αρχηγούς οι οποίοι στρέφονται σε αυτή όχι από πραγματική επιθυμία για προσφορά, αλλά για το δικό τους προσωπικό συμφέρον. Είναι γεγονός πως χρειαζόμαστε ηγέτες με ανιδιοτέλεια, πυγμή και θάρρος που θα τους βοηθήσει να μην πελαγώνουν μπροστά στα τόσο σημαντικά κοινωνικά προβλήματα που ορθώνονται μπροστά τους.

Ποιος είναι ο καλός ηγέτης; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να εμπεριέχει ο χαρακτήρας του;

Ο αληθινός ηγέτης πρέπει να μπορεί να βλέπει μακριά από την εποχή του. Πρέπει να αναλύει τα γεγονότα και να παίρνει τις αποφάσεις στηριζόμενος όχι μόνο στο τώρα αλλά και στο πόσο μπορούν αυτές να επηρεάσουν στο μέλλον, θετικά ή αρνητικά, τον κόσμο και την κατάσταση της εκάστοτε χώρας. Η οξυδέρκεια και η σωστή ζύγιση των πραγμάτων, πρέπει να είναι γνώρισμα του πραγματικά καλού ηγέτη.

Ο καλός ηγέτης πρέπει να έχει αληθινό ενδιαφέρον για τα κοινά, πρέπει να μπορεί να πονάει τους συμπολίτες του. Αν ο μοναδικός σκοπός του είναι το κέρδος και η προσωπική ωφέλεια, τότε πώς θα μπορέσει να αισθανθεί τον πόνο του ανθρώπου που στερείται, φοβάται ή έχει απολέσει εντελώς την ελπίδα του; Ο αληθινός ηγέτης πρέπει να διέπεται από ανθρωπισμό και την πραγματική θέληση να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης του τόπου του. Οι συμπολίτες του είναι εκείνοι που θα τον πιστέψουν και θα του δώσουν τη δυνατότητα να ηγηθεί της χώρας, για αυτό πρέπει να είναι εγκάρδιος και αληθινός, έχοντας όραμα και όρεξη για δουλειά.

Η αυτοπεποίθηση και η εμπιστοσύνη στον εαυτό κάνει τον αληθινό ηγέτη. Αυτός που ηγείται, έχει πιστέψει στο όραμά του και στη δύναμη που έχει η θέληση και η δύναμή του, και δε λιγοψυχά μπροστά σε καμία δυσκολία. Ένας άνθρωπος, πόσο μάλλον ένας ηγέτης, που είναι φοβισμένος και δειλός πώς θα μπορέσει να πείσει τους άλλους να τον πιστέψουν και να τον υποστηρίξουν;

Το επικοινωνιακό χάρισμα είναι ύψιστης σημασίας για έναν ηγέτη. Η ικανότητα να επικοινωνείς και να αποκωδικοποιείς το νόημα των λόγων και των θέλω κάποιου άλλου, μπορεί να σε βοηθήσει να προστατεύσεις τη χώρα σου και να οχυρωθείς περισσότερο απέναντι στις κακές βλέπεις κάποιου άλλου. Η ικανότητα να ελίσσεσαι, να μπορείς να εμπνέεις εμπιστοσύνη και να συνάπτεις κοινωνικές σχέσεις, είναι μείζον προσόν για κάποιον που μπορεί να κρατάει και στα χέρια του την τύχη μίας ολόκληρης χώρας. Ένα έθνος οφείλει και πρέπει να έχει συμμάχους οι οποίοι θα το ενισχύσουν και θα το υποστηρίξουν τη στιγμή που εκείνο απειληθεί από εξωτερικούς εχθρούς.

Ποια πρέπει να είναι τα όνειρα του αληθινού ηγέτη, σε ποιους στόχους πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο;

Πρέπει να ενδιαφερθεί για την παιδεία των πολιτών. Η παιδεία είναι γεγονός πως καταπολεμάται πάντοτε ακριβώς επειδή διαπλάθει ελεύθερους πολίτες και όχι άβολα άτομα που είναι επιρρεπή στη χειραγώγηση. Ο καλός ηγέτης όμως δίνει σε όλους τους ανθρώπους το δικαίωμα στην εκπαίδευση και καταπολεμά τις ανυπόστατες προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Το δικαίωμα όλων των ανθρώπων στην εκπαίδευση θεωρείται αναφαίρετο και οι γυναίκες μετέχουν στην ίδια παιδεία και μόρφωση με τους άνδρες και ο σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο κατοχυρώνεται.

Ο αληθινός ηγέτης σέβεται την ελευθερία των πολιτών. Δεν καταπατάει την ελεύθερη βούληση των πολιτών και αποδέχεται το δικαίωμα στην προσωπική τους άποψη και επιλογή. Δεν προσπαθεί να επιβληθεί με τη βία, όπλο του είναι οι πράξεις του και ο αγώνας του για τη βελτίωση της χώρας του. Ο φονταμενταλισμός και η βία παραβιάζουν το ανθρώπινο πρόσωπο, γεννάνε το μίσος απέναντι στο πρόσωπό του και εντέλει αποβαίνουν πάντοτε καταστροφικά και για τον ίδιο αλλά και για την πορεία του κόσμου.

Ο κόσμος μας δε θα αλλάξει από τους πολλούς, αλλά όταν οι λίγοι ξεκινήσουν να επηρεάζουν τους πολλούς. Είθε η ανθρωπότητα να γνωρίσει καλύτερες ημέρες.