Εχθρός εξ Ανατολών, εθνική αποκοίμιση

εφημερίδα 'δημοκρατία'

Ή άσχετοι είναι ή βαλτοί όσοι αποδίδουν τις τουρκικές διεκδικήσεις σε «εσωτερική» κατανάλωση και προσπάθεια «αποπροσανατολισμού» του λαού της γείτονος από τα καθημερινά προβλήματά του. Οι Τούρκοι δεν συνηθίζουν να μπλοφάρουν. Συχνότατα ξεπερνούν τα εσωτερικά προβλήματά τους με τη μέθοδο της φυγής προς τα εμπρός, ακόμα κι αν αυτή έχει ως προϋπόθεση την ένοπλη σύγκρουση.

Πέρα από εξοργιστικό, είναι και επικίνδυνο να αποπειράται κάποιος να επηρεάσει την κοινή γνώμη με αναλύσεις και σχόλια, όπου αποσιωπούνται και παραλείπονται τα μείζονα, τα απτά, τα προφανή και προβάλλονται ως θέσφατα αυθαίρετες απόψεις και ερμηνείες.

Η καλύτερη ανάλυση για την τουρκική πολιτική έχει ήδη γίνει και είναι προσβάσιμη σε όλους. Αρκεί να ανοίξουν και να διαβάσουν οποιοδήποτε ιστορικό βιβλίο αναφέρεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και όσα λένε είναι εκκωφαντικά. Οι Τούρκοι πάντοτε αποκτούν χώρο και πόρους, αποσπώντας τους από όσους νικούν στα πεδία των μαχών ή από τους αμάχους που κατασφάζουν για να αρπάξουν τις περιουσίες τους. Ετσι επιβιώνουν και «προοδεύουν»: διαμοιράζοντας τα ιμάτια των θυμάτων τους.

Δίπλα μας, σε απόσταση αναπνοής, ακούμε το σαρκοβόρο θηρίο του τουρκισμού να βρυχάται και ορισμένοι προσποιούνται ότι ο βρυχηθμός είναι κελάηδισμα. Ο πρόεδρος της Τουρκίας στις καθημερινές ομιλίες που πραγματοποιεί ενώπιον ακροατηρίου μιλά ανοιχτά για εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της χώρας μας. Η αντιπολίτευση, που φαίνεται ότι έχει ήδη συμφωνήσει μαζί του στα... βασικά, όχι μόνο συμφωνεί με την επεκτατική ρητορική, αλλά υπερθεματίζει και προκαλεί τον κ. Ερντογάν να την ξεπεράσει σε... εθνικισμό!

Οι Γκρίζοι Λύκοι, η κεμαλική αντιπολίτευση και η παράταξη του Ερντογάν δείχνουν να έχουν συμπτυχθεί σ' ένα ενιαίο, αρραγές εθνικό μέτωπο, ενώνοντας τις λαϊκές μάζες με την ιδέα της επέκτασης και της αποκατάστασης των συνόρων της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενώ η ελληνική πολιτική, πνευματική και δημοσιογραφική «ελίτ» αγρόν ηγόρασε. Δείχνει να μην έχει καταλάβει το μέγεθος της απειλής και να μην κατανοεί την ανάγκη κατεπείγουσας προετοιμασίας για το χειρότερο ενδεχόμενο.

δημοκρατία